Utrata kogoś bliskiego przyspiesza starzenie się

Naukowcy z Columbia University Mailman School of Public Health odkryli, że osoby, które straciły rodzica, partnera, rodzeństwo lub dziecko, wykazywały oznaki starszego wieku biologicznego w porównaniu do ludzi, którzy nie doświadczyli takich strat.

Biologiczne starzenie się to stopniowe zaburzenia funkcjonowania komórek, tkanek i narządów, co prowadzi do wyższego ryzyka chorób przewlekłych. Naukowcy mierzą ten typ starzenia się za pomocą markerów DNA nazywanych zegarami epigenetycznymi.

- Niewiele badań dotyczyło tego, jak utrata bliskiej osoby na różnych etapach życia wpływa na te markery DNA, mówi prof. Allison Aiello, współautorka badań. - Nasze testy pokazują silne powiązania między utratą bliskich osób w ciągu całego życia (od dzieciństwa do dorosłości) a szybszym starzeniem się biologicznym - dodaje.

Zebrano dane kilku tysięcy ludzi w różnym wieku i przetestowano ich DNA. Biologiczne starzenie się oceniono na podstawie metylacji DNA we krwi przy użyciu zegarów epigenetycznych, w tym DunedinPACE.

Prawie 40 procent uczestników doświadczyło straty co najmniej jednego bliskiego, gdy byli w wieku 33 - 43 lata. Osoby, które doświadczyły dwóch lub więcej strat, miały starszy wiek biologiczny, biorąc pod uwagę kilka zegarów epigenetycznych. Doświadczenie utraty dwóch/dwojga lub więcej bliskich w wieku dorosłym było silniej powiązane z szybszym starzeniem biologicznym niż strata jednej osoby i znacznie silniej niż brak takich przykrych doświadczeń.

- Związek między utratą bliskich a problemami zdrowotnymi w ciągu całego życia jest dobrze udokumentowany. Jednak niektóre etapy życia mogą być bardziej podatne na ryzyko zdrowotne związane ze stratą, a kumulacja strat wydaje się być znaczącym czynnikiem - mówi prof. Aiello.

Przykładowo, utrata rodzica lub rodzeństwa we wczesnym okresie życia może być bardzo traumatyczna i prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym, problemów poznawczych, wyższego ryzyka chorób serca i większego zagrożenia przedwczesną śmiercią.

W każdym razie utrata bliskiego człowieka w każdym wieku wiąże się z ryzykiem dla zdrowia, a powtarzające się straty mogą nasilać ryzyko chorób serca, demencji i przedwczesnej śmierci; skutki mogą utrzymywać się lub stać się widoczne długo po zdarzeniu.

Przyszłe badania powinny być skoncentrowane na znalezieniu sposobów na zmniejszenie nieproporcjonalnych strat wśród grup szczególnie narażonych. Osobom, które doświadczają straty, powinno się zapewnić zasoby do radzenia sobie z traumą - podsumowuje prof. Aiello.