Częsta aktywność społeczna pomaga uchronić się przed demencją

Częsta aktywność społeczna może pomóc zapobiegać lub ją opóźniać. - Badanie to jest kontynuacją poprzednich prac naszej grupy, które wykazały, że aktywność społeczna wiąże się z mniejszym osłabieniem funkcji poznawczych u osób starszych - mówi dr Bryan James z Rush.

- Aktywność społeczna wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju demencji i łagodnych , a najmniej aktywni towarzysko starsi zachorowują na demencję średnio pięć lat wcześniej niż najbardziej aktywnymi społecznie - wskazuje dr James.

Wyniki sugerują, że częstsza aktywność społeczna przekłada się na 38-procentową redukcję ryzyka demencji i 21-procentową redukcję ryzyka łagodnych zaburzeń poznawczych, w porównaniu z osobami najmniej aktywnymi społecznie.

Ponadto oszacowano, że pięcioletnie opóźnienie rozwoju demencji przyniesie dodatkowe trzy lata życia i korzyści ekonomiczne w postaci zmniejszenia kosztów demencji o 40 proc. w ciągu następnych 30 lat, czyli ok. 500 tysięcy dolarów oszczędności na opiece zdrowotnej w ciągu całego życia dla każdej osoby, u której ostatecznie rozwinie się demencja.

W badaniach wzięły udział niemal dwa tysiące ludzi w starszym wieku. Każdy z nich przechodził coroczną ocenę, która obejmowała wywiad lekarski i testy neuropsychologiczne. mierzono na podstawie kwestionariusza, w którym pytano uczestników, czy i jak często w poprzednim roku brali udział w sześciu typowych aktywnościach społecznych, które obejmują różne interakcje, na przykład, czy chodzili do restauracji lub na wydarzenia sportowe, grali w bingo, brali udział w jednodniowych lub całodniowych wycieczkach, pracowali jako wolontariusze lub odwiedzali krewnych bądź przyjaciół. Funkcje poznawcze oceniano za pomocą 21 testów różnych typów , a także szybkości percepcyjnej i zdolności wzrokowo-przestrzennych.

Na początku badania żaden z uczestników nie wykazywał oznak zaburzenia funkcji poznawczych. Jednak średnio w ciągu pięciu lat osoby bardziej aktywne społecznie cechowały się niższymi wskaźnikami demencji.

W analizie uwzględniono różne zmienne, które mogły odpowiadać za wzrost pogorszenia funkcji poznawczych, takie jak wiek, aktywność fizyczna i stan zdrowia. Nie jest jasne, dlaczego aktywność społeczna odgrywa rolę w rozwoju problemów poznawczych. Jedną z możliwości jest to, że stanowi wyzwanie dla seniorów do uczestnictwa w złożonych wymianach interpersonalnych, co może promować lub utrzymywać wydajność sieci neuronowych, uważa dr James.