Zagrożenia czyhające na każde małżeństwo

Jeśli ktoś sądzi, że nic nie zagraża jego związkowi, oszukuje się - podkreślają psychologowie. Żadne małżeństwo nie jest wolne od problemów. I jakkolwiek trudności mogą pojawić się z rozmaitych powodów, określone czynniki bardzo sprzyjają konfliktom, niezrozumieniu i zagrożeniu zdradą.

Czasem nie chodzi wcale o to, co ktoś zrobił, czy czego nie zrobił. Jeśli np. partner jest kobieciarzem, zachowanie partnerki niekoniecznie ma wpływ na jego sposób bycia. Z drugiej strony, określone postępowanie jest „gwarantem" niesnasek w małżeństwie. Wśród zachowań tego rodzaju na czele listy można umieścić np. obsesyjne sprawdzanie partnera i ciągłe żądanie wyjaśnień co do czasu spędzonego w pracy lub ze znajomymi.

Ludzie muszą być zdecydowani na podjęcie zobowiązań. To im daje przygotowanie do czynienia starań, by wszystko się ułożyło, przekonuje Ilse Terblanche. Jednkaże równocześnie można wskazać czynniki, które bez wątpienia mają destrukcyjny wpływ na małżeństwo. Oto niektóre z nich.

Zbyt wczesne małżeństwo

Można by zadać pytanie, kiedy ludzie są gotowi do zawarcia związku, a odpowiedzi respondentów znacznie by się różniły. Niemniej jednak, kiedy para w bardzo młodym wieku staje na ślubnym kobiercu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że im się nie powiedzie. Przede wszystkim dlatego, że z przyczyn obiektywnych, tj. ze względu na młody wiek, małżonkowie nie mieli okazji doświadczyć wspólnie zbyt wielu zdarzeń. Poza tym w wieku 19-25 lat następują istotne modyfikacje w stylu życia, tj. podjęcie pracy, zmiana otoczenia, ukształtowanie się poglądów, etc. Po pewnym czasie można dojść do wniosku, że „to nie to".

Kilkadziesiąt lat temu małżeństwa w młodym wieku były bardziej powszechne. Ktoś mógłby argumentować, że to nie zaszkodziło ich trwałości, bo dziś liczba rozwodów jest znacznie większa. Owszem, ale trwałość owych małżeństw niekoniecznie wynika z większej dojrzałości niegdysiejszych nastolatków, obecnie łatwiej o decyzję o rozwodzie, ponieważ siła regulatywna w postaci opinii otoczenia ma znacznie mniejszą „moc".

Praca z dala od domu

Kilkudniowa delegacja nie powinna stanowić problemu. Jeśli jednak jedno z małżonków udaje się na wielomiesięczne wyjazdy służbowe do innego miasta lub za granicę, powinno być słychać dzwony alarmowe... Emaile, telefony i smsy nie zastąpią bezpośredniego kontaktu. Jeśli małżonkowie spędzają większość czasu z dala od siebie, naturalną jest sytuacja, w której organizują sobie życie towarzyskie na własną rękę. W efekcie para może mieć coraz mniej wspólnych spraw i wspólnych znajomych, co oczywiście negatywnie wpływa na wzajemne poczucie przynależności małżonków.

Nie samą pracą człowiek żyje...

Nie trzeba robić wielkiej kariery, by mocno zaangażować się w pracę. Ciągłe nadgodziny pozytywnie wpływają na zawartość portfela, ale fatalnie na małżeństwo. Wspólne spędzanie czasu bowiem łączy ludzi. I nie chodzi o przesiadywanie przed telewizorem czy zasypianie w jednym łóżku. Ważna jest jakość spędzanych chwil, dobra komunikacja, wspólna zabawa, etc. Nawet, jeśli praca pochłania wiele godzin dziennie, warto więc wyłuskać trochę czasu tylko dla siebie, to zaprocentuje w postaci lepszego zrozumienia i poczucia bliskości w związku.

Domowy kierat źródłem problemów

Prowadzenie domu to niekończący się obowiązek. Pranie, sprzątanie, gotowanie zajmują znaczną część dnia. Jeśli jedna osoba wykonuje te wszystkie obowiązki, łatwo o konflikty. Niegdyś każdy miał przypisane sobie ze względu na płeć role i uważał określone prace za należące doń w sposób naturalny. A jednak z czasem zapał w tej dziedzinie spada. Nietrudno zaobserwować dziś dojrzałe małżeństwo, w którym żona utyskuje ciągle na nadmiar pracy w domu i brak pomocy ze strony męża. Wywołany „do tablicy" mąż zaś dziwi się jej narzekaniom, skoro przez tyle lat wszystko to robiła bez słowa. Takie niesnaski wynikają z braku komunikacji i odmiennych oczekiwań. Czasem urasta to do trwałego uczucia żalu, niechęci i braku zrozumienia.

Brak akceptacji

Niektórzy uważają, że współmałżonka można uformować podobnie jak naczynie z gliny. Poprawiają sposób wysławiania się partnera, deprecjonują jego umiejętności, ganią sposób ubierania się, etc. Są ludzie, którzy z pełnym przekonaniem uważają, iż taka gruntowna krytyka ulepszy towarzysza życia. Takie zachowanie jest na ogół jednak przeciwskuteczne. Współmałżonek czuje się niedoceniany i nieakceptowany, a kiedy podejmowane przez niego wysiłki nie są zauważane, chętnie poszuka towarzystwa, w którym będzie się czuł dowartościowany.

Brak wspólnych zainteresowań

Owszem, spraw do omówienia małżonkowie mają wiele, dostarcza im ich życie pod wspólnym dachem. Nie jest dobrze jednak, gdy rozmowa ogranicza się do przekazania informacji o tym, że w kuchni cieknie kran i co trzeba kupić na jutrzejszy obiad. To skutkuje poczuciem, że naprawdę ważne sprawy dzieją się bez udziału współmałżonka- praca, pasja, etc. Warto wykreować głębszy temat do prowadzenia dysput. Trzeba regularnie robić coś razem poza domem - grać w brydża, chodzić na siłownię, zapisać się do klubu książki, etc. Dzięki temu można wspólnie spędzić czas w innych niż domowe okoliczności i mieć ciekawe „sprawy do obgadania".