Samotne wędrówki głęboko w lesie i podobne chwile intensywnej samotności nie przywracają energii i nie wzmacniają więzi społecznych tak bardzo, jak inne jej formy, takie jak czytanie w kawiarni lub słuchanie Spotify w drodze do pracy, mówią eksperci z Oregon State University.
Rola
samotności ma znaczenie w budowaniu więzi, kluczowego czynnika w ogólnym obrazie zdrowia danej osoby. Według medyków z amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom silne więzi społeczne wiążą się z dłuższym życiem, lepszym zdrowiem psychicznym i niższym ryzykiem poważnych chorób, w tym chorób serca, udaru i demencji.
Przeprowadzono ankietę wśród niemal 900 osób w Stanach Zjednoczonych i odkryto, że zajęcia, które zapewniają mniej radykalną samotność, takie jak granie w grę na telefonie lub pójście do kina w pojedynkę, mają pewne zalety w porównaniu z samotną podróżą po pustyni lub weekend w odosobnionej chatce.
- Jak się okazało, mniej radykalna samotność z większym prawdopodobieństwem przywróci energię i utrzyma poczucie
więzi z innymi - mówi Morgan Quinn Ross. - W świecie, w którym interakcja społeczna jest niemal zawsze na wyciągnięcie ręki, musimy zrozumieć, jak zrównoważyć interakcję społeczną z różnymi rodzajami samotności - dodaje.
Oceniono warunki, w których samotność jednostki może być „zakłócona" przez ludzi i/lub technologię; jak zauważono, obecność innych osób i zaangażowanie w media mogą negatywnie wpływać na doświadczenie samotności, sprawiając, że czas tak spędzony ma bardziej społeczny charakter.
Naukowcy zbudowali macierz samotności, która obejmuje poziom bazowy - brak
interakcji z ludźmi - i poziom całkowity, który odnosi się do bycia niedostępnym dla innych i nieangażowania się w media. Pozwoliło to ocenić, czy doświadczanie jej w sposób bardziej radykalny maksymalizuje regenerację, podczas gdy doświadczanie jej w sposób mniej kompletny nasila poczucie przynależności?
Powszechnie przyjęta teoria, Communicate Bond Belong, zakłada, że interakcja społeczna może budować poczucie więzi z innymi kosztem energii społecznej, a samotność może przywrócić energię społeczną, ale kosztem więzi. Energia społeczna opisuje zdolność danej osoby do interakcji społecznych i można ją postrzegać jako „baterię", która może być w różnym stopniu naładowana.
- Nasze badanie sugeruje, że samotność nie jest w rzeczywistości odwrotnością interakcji społecznych - Ross. - Podczas gdy bardziej intensywne interakcje społeczne tworzą więzi, ale wyczerpują energię, bardziej intensywna samotność wyczerpuje zarówno energię, jak i więzi. Samotność nie wydaje się funkcjonować po prostu jako sposób na odzyskanie energii zużytej w interakcjach społecznych - dodaje.
Autorzy ustalili również, że samotność była mniej szkodliwa dla samopoczucia osób, które uważały, że pomogła im przywrócić energię i utrzymać więź, niezależnie od tego, ile wysiłku kosztowały ich interakcje społeczne.
Co ciekawe, wyniki te zazwyczaj dotyczą zarówno ekstrawertyków, jak i introwertyków, zauważa Ross. Jedną z sugestii, którą warto wypróbować, jest próba poszukiwania samotności tylko wtedy, gdy jesteśmy do tego konstruktywnie zmotywowani.
- Jeśli masz pozytywne nastawienie do samotności - ponieważ korzystasz z niej, aby odzyskać energię i wiesz, że później będziesz w stanie nawiązać kontakt z ludźmi - to jej wybór prawdopodobnie sprawi, że poczujesz się lepiej. Jeśli jednak wybierasz samotność z powodu negatywnego nastawienia do interakcji społecznych - czyli dlatego, że nie chcesz rozmawiać z ludźmi - prawdopodobnie sprawi to, że poczujesz się gorzej - wyjaśnia Ross.
Na podstawie: Research shows solitude is better for your health when it's not too intense