07-02-2011
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Jak przekonują uczeni, utrzymywanie stałych relacji społecznych opóźnia pojawienie się problemów ze zdolnościami poznawczymi. Kolejne testy potwierdzają, że samotność stanowi jednym z najpoważniejszych problemów społecznych grupy powyżej 65 roku życia.
Osoby starsze zauważają, że pamięć czasem „płata figle". Zapomina się nazwiska dobrze znanych ludzi, nie pamięta o potrzebnych produktach w czasie zakupów w markecie, etc. Badacze z Zurychu informują jednak, że te niedogodności da się złagodzić dzięki regularnym spotkaniom z ludźmi - życie towarzyskie ma podobny wpływ na poprawę pamięci, jak tzw. "brain games".
Szwajcarscy uczeni dokonali analizy wyników 36 badań dotyczących funkcjonowania pamięci przeprowadzonych w latach 1979 - 2007. Niektóre badania sugerują, że zarówno zdrowe osoby starsze, jak i cierpiące na łagodne problemy poznawcze, lepiej przypominają sobie wykorzystane do testów słowa po wykonaniu ćwiczeń pamięci. Jednak według innych badań, poprawę uzyskuje się już po odbyciu przez uczestnika prostej rozmowy z innymi ludźmi.
Wyniki licznych badań potwierdzają, że interakcje społeczne mają podobną wartość dla zachowania dobrej pamięci, jak specjalnie przygotowane ku temu ćwiczenia. Jak dziecko potrzebuje bodźców w postaci interakcji z ludźmi, aby prawidłowo rozwinęły się u niego zdolności poznawcze, tak osoby dorosłe i starsze, aby utrzymać te zdolności na odpowiednim poziomie, muszą regularnie kontaktować się z innymi.
U ludzi starszych problemy z pamięcią i innymi funkcjami poznawczymi pojawiają się po pierwsze w wyniku zmian związanych z wiekiem, po drugie z powodu narastającej w starszym wieku izolacji.
Jakkolwiek rozmaite ćwiczenia pomagają zachować dobrą kondycję umysłową, nie zastąpią kontaktów społecznych. Te ostatnie okazują się być niezbywalnym elementem dobrego funkcjonowania wszystkich ludzi, a wieku starszym „niedobory" kontaktów towarzyskich mają szczególny wpływ na zdrowie i samopoczucie.
Pierwsze osłabienie funkcjonowania pamięci następuje znacznie wcześniej niż się powszechnie sądzi - ma miejsce około 24 roku życia. Jednakże moment, w którym spadek zdolności zapamiętywania staje się problematyczny i przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, zależy od szybkości rozwoju tego procesu i wielu innych czynników - uwarunkowań genetycznych oraz stylu życia danej jednostki, w tym kontaktów z innymi ludźmi.