Single odznaczają się innymi cechami osobowości niż osoby będące w związkach

Nowe badania ujawniają, że osoby pozostające singlami przez całą dorosłość mają niższe wyniki w zakresie satysfakcji z życia i odznaczają się innymi w porównaniu z osobami w związkach partnerskich, co wskazuje na potrzebę zarówno tworzenia pomocnych sieci społecznych, jak i sposobów kreowania takich sieci, które są lepiej dostosowane do .

Eksperci porównali osoby samotne i osoby w związkach pod względem oceny satysfakcji z życia i cech Wielkiej Piątki (otwartość na doświadczenia, sumienność, ekstrawersja, ugodowość i neurotyczność). W badaniu wykorzystano ankietę obejmującą ponad 77 tysięcy Europejczyków w wieku powyżej 50 lat. Wyniki pokazały, że oprócz niższej satysfakcji z życia, ludzie pozostający samotnymi przez całe życie są mniej ekstrawertyczni, mniej sumienni i mniej otwarci na doświadczenia w porównaniu z tymi, którzy żyją w parach.

Osoby, które nigdy nie były w poważnym długoterminowym związku, uzyskały niższe wyniki w zakresie ekstrawersji, otwartości i satysfakcji z życia niż osoby, które w danym czasie były singlami, ale w przeszłości mieszkały z partnerem lub były w związku małżeńskim. Wszyscy single zaś uzyskali niższe wyniki w tych miarach niż osoby w obecnych związkach.

Jakkolwiek badanie to nie odpowiada ostatecznie, czy różnice osobowości wynikają z selekcji (osoby o określonych typach osobowości mogą być bardziej skłonne do nawiązywania związków), czy z socjalizacji (długotrwałe związki mogą zmieniać osobowości), wydaje się, że większe znaczenie ma na to pierwsze. Jak mówi Julia Stern, współautorka badań, zmiany osobowości wynikające z bycia w relacji są niewielkie i tymczasowe. Na przykład, chociaż osoba ekstrawertyczna rozpoczynająca nowy związek może chcieć pozostać ze swoim partnerem, ostatecznie jej ekstrawertyzm powraca.

- Bardziej prawdopodobne jest, że występują takie efekty selekcji: przykładowo, osoby, które są bardziej ekstrawertyczne, są bardziej skłonne do wchodzenia w związki - uważa Stern.

W przypadku osób samotnych życie w społeczeństwie, w którym małżeństwo jest czymś oczekiwanym, może mieć wpływ na ich zadowolenie z życia. W krajach o wyższym wskaźniku małżeństw (takich jak kraje Europy Południowej) skutkowało jeszcze niższymi wynikami zadowolenia z życia.

Biorąc pod uwagę płeć i wiek, samotne kobiety uzyskały lepsze wyniki w zakresie zadowolenia z życia niż samotni mężczyźni, a osoby starsze były bardziej zadowolone ze swojego stanu wolnego niż single w średnim wieku. Według Stern, gdy ma się za sobą erę wchodzenia w małżeństwo i zakładania rodzin, starsi single łatwiej mogą zaakceptować swoją sytuację i być szczęśliwsi.

Single mogą być szczęśliwsi z wiekiem, ale ich niższe wyniki życiowej satysfakcji w porównaniu do osób w związkach ciągle są niepokojące. Poprzednie testy wykazały, że satysfakcja z życia i szczególne cechy osobowości (w tym ekstrawersja i sumienność) mogą przewidywać zdrowie i zagrożenie przedwczesną śmiercią, podkreślając potrzebę znalezienia sposobów na promowanie dobrego samopoczucia seniorów żyjących w pojedynkę.

- Istnieją różnice między osobami, które pozostają singlami przez całe życie, a osobami, które wchodzą w związki partnerskie, a dla oznacza to, że musimy szczególnie dbać o samotnych - uważa Stern. Według niej warto opracować nowe programy zapobiegające samotności, które uwzględniają określone cechy osobowości i pomogą starszym singlom spotykać podobnie myślących ludzi.