Kto jest najbardziej zagrożony samotnością

Poziom samotności zbadano u ponad 46 tysięcy osób w wieku 16-99 lat. Jak się okazało, młody mężczyzna żyjący w indywidualistycznym społeczeństwie - takim jak brytyjskie czy amerykańskie - częściej deklaruje poczucie niż starsza kobieta w społeczeństwie kolektywistycznym - takim jak chińskie czy brazylijskie.

Innymi słowy, seniorzy nie liczą na częste i liczne towarzystwo, toteż, być może, mniej się zawodzą, gdy dłużej pozostają w pojedynkę. Odkryta zależność dotycząca wieku, wydaje się obowiązywać w wielu krajach i kulturach, mówią eksperci.

Jeśli chodzi o płeć, wyniki nie są już tak jednoznaczne. Panuje przekonanie, że przyznanie się do poczucia „samotności" może być szczególnie piętnujące dla mężczyzn. Jednak gdy w ankietach nie używa się tego słowa, mężczyźni czasami deklarują wyższy poziom osamotnienia niż kobiety, wskazują badacze.

Ogółem przeanalizowano odpowiedzi mieszkańców ponad dwustu krajów, co - zdaniem autorów - było szczególnie ważne, ponieważ można było dostrzec różnice kulturowe w deklarowanym nasileniu samotności. Jak się wydaje, przyznanie się do poczucia jest bardziej napiętnowane w społeczeństwach indywidualistycznych, w których oczekuje się, że ludzie będą samodzielni i autonomiczni. Jednakże to właśnie w tych społeczeństwach deklarowany problem nasilenia samotności był znaczniejszy niż w społeczeństwach kolektywistycznych.

W obliczu pandemii - wskazuje prof. Barreto - szczególną uwagę należy zwrócić na to, jak zmiany społeczne mogą wpływać na młodych ludzi. - Jakkolwiek prawdą jest, że młodsi potrafią lepiej korzystać z technologii dla podtrzymywania relacji społecznych, wiadomo również, że jest to raczej zastępstwo niż przedłużenie tych kontaktów, co nie łagodzi poczucia izolacji- uważa badaczka.