Jak pomóc przygnębionemu partnerowi? Trzeba (umiejętnie) okazywać troskę

Pomaganie ukochanej osobie w przetrwaniu może pomóc jej w przyszłym zdrowiu psychicznym.

- Wysiłki partnera, aby złagodzić stres, mogą zapobiec rozwojowi lub pogorszeniu się problemów ze zdrowiem psychicznym i - co oczywiste - pomóc w utrzymaniu dobrego związku - mówi prof. Matthew Johnson z University of Alberta.

Stres odbija się na zdrowiu fizycznym i psychicznym, a także na bliskich , więc wsparcie może pomóc lepiej sobie z nim radzić.

- Kiedy doświadczamy stresu, szczególnie jego wysokiego poziomu, jesteśmy narażeni na różne dolegliwości i być może dlatego wsparcie partnera w takich czasach jest tak znaczące - wskazuje Johnson.

Jak odkryto, wsparcie udzielane, gdy współmałżonek odczuwał stres, wiązało się z wyższym i niższym poziomem depresji w przyszłości.

- Ci, którzy już początkowo mają lepsze zdrowie psychiczne, mogą umieć zwrócić się o wsparcie w razie potrzeby i są w stanie lepiej radzić sobie ze stresem samodzielnie, to nie te osoby jednak najbardziej korzystają na pomocy partnera - odnotowuje prof. Johnson.

Jednak udzielanie wsparcia partnerowi, który tego najbardziej potrzebuje, może być trudne. Kiedy ktoś jest przygnębiony lub ma niską samoocenę, łatwo może wybuchnąć. Partner oferujący wsparcie potwierdza poczucie depresji i bezradności, czyli skutek może być odwrotny do oczekiwanego - wskazuje prof. Johnson.

Lepiej zatem podawać „niewidzialną" pomocną dłoń. W obliczu negatywnej reakcji warto zastosować odpowiednie wsparcie. - Badania sugerują, że pomoc, której twój partner może nawet nie być świadomy, jest efektywniejsza. To jak pozmywać górę naczyń, zanim jeszcze ktoś dostrzeże stos brudnych talerzy i kubków. Możesz zaoferować wsparcie, ale nie sprawiaj, by partner się na nim koncentrował - wyjaśnia prof. Johnson.

Inne sposoby, aby pomóc małżonkowi zmagającemu się z uczuciem lub zwątpienia w siebie, to empatyczne słuchanie, jeśli chce się wygadać. A na bardziej praktycznym poziomie, dobrze jest zająć się obowiązkami codziennego życia, które zwykle do ciebie nie należały, dodaje prof. Johnson.